Regelmatig is CCE betrokken bij zeer complexe zorgvragen waar al veel geprobeerd is om de situatie te verbeteren. Dit was ook het geval bij Hedde (35) die een verstandelijke beperking heeft. Hij kon heftige agressie en zelfverwonding laten zien, wat een negatieve impact had op zijn omgeving. Dit leidde tot een beperkt leven waarin hij bijna voortdurend gefixeerd was in een stoel. Een intensief consultatietraject gaf positieve resultaten. We vroegen drie betrokken partijen wat ze geleerd hebben: de zorginstelling, de CCE-consulent en Heddes moeder.
‘De adviezen van CCE-consulent John Willemsen vonden we bijzonder eng,’ vertelt Heddes moeder Yellie. ‘Hij had 18 doelen opgesteld. Na vijf schrokken we al: geen stoel meer, geen banden, gewone kleding aan… Dat wordt helemaal niks, dachten we. Maar John was heel overtuigend. “Niet geprobeerd is altijd missen”, stelde hij. Dat hadden we al vaker gehoord. Maar dat mislukte steeds.’ Sinds hij zes jaar is, woont Hedde bij Midgard, een woon- en werkgemeenschap voor mensen met een verstandelijke beperking.
‘Hedde stelt je telkens voor raadsels. Je kan er niet van op aan dat als hij iets eenmaal doet of kan, dat hij dat blijft doen.’ Het consultatietraject kwam volgens Yellie precies op het goede moment. ‘Hedde was aan verandering toe, hij is kind af en begint nieuwsgierig te worden naar de wereld om hem heen. Die is groter dan zijn lichaam. Tot dan toe was hij overal gefixeerd en zat te “wezen”.’