De volle breedte van het team
Want ook wij zijn als dat nodig is graag een tijdelijke, kleine schakel binnen het team. En als ik spreek over het team, dan bedoel ik dat in de breedste zin van het woord: iedereen die betrokken is rond de zorg van de cliënt. Van de collega-begeleiders die heel goed weten hoe hard je elkaar nodig hebt tot de medewerker facilitaire dienstverlening, die noodzakelijke reparaties of schoonmaak in de woning snel doorvoert als begeleiders dat vragen. En van de manager en de orthopedagoog die samen met het team onderzoeken waar het stokt en wat er nodig is, tot de familie die zich uitgenodigd voelt om mee te denken en eigen ervaring in te brengen. Maar ook de bestuurder die met alle lagen in de organisatie in gesprek gaat over wat goede voorbeelden zijn en wat daar in de organisatie van te leren valt. Zo is iedereen op zijn of haar eigen manier lid van dat brede team. Wat zou het mooi zijn als we met elkaar, met dit brede team, overplaatsingen uit onmacht vaker zouden kunnen voorkomen.
Solidariteit houdt teams op de been
Terug naar de begeleider in de OR, die ik al eerder citeerde. Ik vroeg haar wat zij nodig had om haar werk goed te kunnen doen. Ze antwoordde: “De solidariteit die ik voel met cliënten, met collega’s, mijn leidinggevende én met familieleden. We staan er allemaal samen in. Er zit niks anders op dan met elkaar het gesprek te voeren en te proberen om van elke dag een betere te maken, voor elkaar en voor de cliënt.” Dat raakte mij zeer. Laten we dat gevoel van solidariteit koesteren, voeden en ondersteunen. Binnen het team van familie, zorgprofessionals, managers en bestuurders. En zelfs nog breder: zorgkantoren, kenniscentra en beleidsmakers. Iedereen vanuit zijn eigen rol, met oprechte aandacht en oog voor wat er goed gaat, voor wat er nodig is en voor wat helpt. Allemaal met de focus op ‘veilige grond’ voor de cliënt, zijn verwanten en zijn zorgverleners.
Op die manier is het team pas echt compleet!